วิวัฒนาการของเทคโนโลยีไร้สาย

วิวัฒนาการของเทคโนโลยีไร้สาย

การสื่อสารไร้สายรุ่นแรก (1G) เป็นเทคโนโลยีประเภทอะนาล็อกซึ่งสัญญาณจะถูกปรับให้มีความถี่สูงขึ้นเพื่อส่งสัญญาณจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ไปยังอีกเครื่องหนึ่งผ่านสถานีฐาน มาตรฐานที่แตกต่างกันได้รับการพัฒนาในภูมิภาคต่างๆเพื่อตั้งชื่อไม่กี่อย่าง – AMPS (Advanced Mobile Phone System) ในสหรัฐอเมริกา, NMT (โทรศัพท์มือถือ Nordic) ในยุโรปตะวันออก, TACS (Total Access Communications System) ในสหราชอาณาจักร

แต่ยุคทองของการพัฒนาแอปพลิเคชันมือถือไร้สายเริ่มต้นในปี 1980 ซึ่งเทคโนโลยี GSM (General System for Mobile Communications) ซึ่งเป็นมาตรฐานยุโรปได้เปิดตัวครั้งแรกและบุกตลาด ระบบการสื่อสารดิจิทัลเจนเนอเรชั่นที่ 2 (2G) นี้ได้นำมาซึ่งความสำเร็จครั้งสำคัญในเทคโนโลยีขั้นสูงทำให้การสื่อสารทางไกลเป็นไปได้และใช้งานง่ายขึ้น ทั้งผู้ขายอุปกรณ์เซลลูลาร์และผู้ให้บริการโทรคมนาคมต่างได้รับประโยชน์จากความต้องการที่เพิ่มขึ้นจากผู้ใช้มือถือ

ในระบบ GSM การแลกเปลี่ยนการโทรด้วยเสียงและ SMS (Short Messaging System) ผ่านอุปกรณ์พกพาหรืออุปกรณ์เคลื่อนที่ได้ถูกใช้กันอย่างแพร่หลายในระดับสากล การถ่ายโอนข้อมูลแบบเรียลไทม์และเชื่อถือได้ดึงดูดความสนใจของผู้ใช้จำนวนมากแม้กระทั่งค่าบริการที่มีการเรียกเก็บเงินค่าโทรต่อนาทีและ SMS ต่อข้อความที่ส่งและข้อกำหนดด้านฮาร์ดแวร์เช่นซิมการ์ดและโทรศัพท์มือถือ เล็กน้อยสำหรับผู้บริโภคที่ต้องการเทคโนโลยีการสื่อสารที่มีประสิทธิภาพและเชื่อถือได้ จากการศึกษาเพิ่มเติม GPRS (General Packet Radio Service) เป็นที่รู้จักในปี 1990 นี่คือจุดเริ่มต้นของการเชื่อมต่อข้อมูลหรืออินเทอร์เน็ตผ่านการสื่อสารไร้สาย ในขณะที่ผู้บริโภคเริ่มติดใจในการเข้าถึงอีเมลการเรียกดูเว็บไซต์และการสนทนาโดยใช้โทรศัพท์ความท้าทายที่มากขึ้นก็เกิดขึ้นระหว่างผู้ให้บริการนั่นคืออัตราบิตและปริมาณงานที่เพิ่มขึ้นเพื่อการถ่ายโอนข้อมูลที่เร็วขึ้น จาก EDGE นี้หรือที่รู้จักกันในชื่อ Enhanced Data Rate for Global Evolution ถูกนำมาใช้ ด้วยการพัฒนานี้ผู้ขายโทรศัพท์มือถือจึงจำเป็นต้องรับมือกับความต้องการและต้องทำควบคู่ไปกับความพยายามในการสร้างโทรศัพท์มือถือที่เข้ากันได้กับเทคโนโลยีเหล่านี้ อุปกรณ์พกพาได้รับการออกแบบมาเพื่อปรับบริการตั้งแต่การโทรไปจนถึงการส่งข้อความไปจนถึงการดาวน์โหลดข้อมูลและท่องอินเทอร์เน็ตด้วยอินเทอร์เฟซที่ใช้งานง่าย

เป็นช่วงฤดูร้อนของปี 2000 ซึ่งมีการกำหนดข้อมูลจำเพาะเกี่ยวกับเทคโนโลยีไร้สายให้กับกลุ่มสากล 3GPP (โครงการหุ้นส่วน 3G) ซึ่งจะรับผิดชอบในการวิจัยและการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีไร้สายรุ่นที่ 3 (3G) ที่กำลังพัฒนา – UMTS (Universal ระบบโทรคมนาคมเคลื่อนที่). สิ่งนี้นำเสนอบริการสลับวงจรใหม่ที่เรียกว่าวิดีโอคอลและปรับปรุงอัตราข้อมูลสูงสุดถึง 384kbps ไม่ไกลจากการเปิดตัว 3G HSDPA (High Speed ​​Download Packet Access) ก็เข้ามาในที่เกิดเหตุโดยให้อัตราข้อมูลสูงสุด 14.4Mbps สำหรับสมาชิกมือถือ